Kurtuluş Savaşının Kahramanları Oldular

“SENİ BURADAN ÇIKARMADAN

BİR YERE GİTMEM” diyen,

Gerçek arama kurtarma kahramanları,

Kurtuluş savaşındaki ruhla

Enkaz altındaki yaralıları mucize

Olarak hayata yeniden döndürdüler

Mücadele nefes almadan devam ediyor...

...

İnsanlık tarihinin gördüğü,

500 yılda bir olacak en büyük deprem,

Hiroşima’ya atılan atom bombasının

500 katı büyüklüğünde inanılmaz,

Bir facia yarattı...

...

Enkazdan bir an önce canlı

Kurtarmak için savaşan fedakârlar,

Mağdur durumda kalan, vücudunun,

Yarısı betonun altında kalan, yardım

Bekleyen insanlara ve çocuklara,

-SENİ BURADAN ÇIKARMADAN,

BİR YERE GİTMEM diyen fedakârlar,

Artık betonların altından,

Kurtardıkları insanların

Hayatlarının kahramanı oldu...

...

85 milyon tek yürek olup,

Hiçbir talimat almadan,

Depremzedelerin yardımına koştu,

Enkazın altında saatlerce mağdur

Şekilde bekleyen, nefes alıp vermeleri

Bile mucize olan kurtarılanların

Her biri hayatlarının en büyük

Mucizesini yaşadı...

...

Günlerce durup dinlenmeden,

Hatta uyumadan, bazen 7x24 saat,

Can kurtarmak için iğneyle

Kuyu kazarcasına,

Kendi canlarını tehlikeye atarak,

Beton enkazından canlı kurtarmaya

Çalışanların her biri,

Kurtuluş savaşımızın orduları gibi

Kurtarıcı büyük kahramandır...

...

Çocukluğumuzun sudan,

Kartondan, hayali, sahte, balon,

Kahramanları vardı,

Okuduğumuz çizgi romanlarda,

İzlediğimiz sinema filmlerinde,

Dinlediğimiz radyo tiyatrolarında,

Ünlü yazarların romanlarından

Çıkıp gelir çocukluk,

Hayallerimizi hikâyeden,

Yıllarca boşuna süslerlerdi...

...

Ama o gün ve dönemlerde,

Hayallerimizi süsleyen,

O sudan, kartondan, balon,

Hayali sahte

Kahramanların yerini,

Bu gün insanlık tarihinin,

Gördüğü en büyük

Depreminde hayatlarını,

Kurtaran insanlar,

DEPREMZEDELERİN

GERÇEK KAHRAMANI oldu...

...

Ömürleri boyunca;

-HAYATIMI SEN KURTARDIM,

-BEN KAHRAMANIMSIN,

-HAYATIMI SANA BORÇLUYUM,

-BİR DAKİKA GECİKSEN ÖLECEKTİM,

-ELİMDEN TUTUP HAYATA BAĞLADIN,

Diyen depremzedelerle,

Onlara “ SENİ BURADAN ÇIKARMADAN

BİR YERE GİTMEM” diyen,

Depremzedeleri tonlarca beton ve

Demir yığınlarını dakikalar,

Saatlerce iğneyle kuzu kazarak

Kurtaran;

GERÇEK KAHRAMANLAR”

Arasında, inanıyorum ki,

Hısım ve akrabalıklardan,

Daha derin, daha da önemli,

Ömür boyu sürecek,

Kopmaz ve sarsılmaz,

Birbirlerine candan bağ oluştu...

...

Sadece bizim milletimizi,

Sadece bizim ülkemizin değil,

Tüm insanlık tarihinin en büyük

Faciasını peş peşe yaşadık,

Eşi benzeri bulunmayan

Bu büyük deprem her şeyi

Yıkıp yok edip, canları aldı...

...

Güzel Anadolu’mun,

500 kilometresi boyunca,

10 il ve 13,5 milyon insanın

Hayatı bir anda karardı,

Tüm hayalleri, umutları

Yıkılan binaların altında kaldı...

...

Yine kahraman insanlarımız,

Tıpkı kurtuluş savaşımızda

Olduğu gibi yurdumuzun dört

Köşesinden koşarak uçarak,

Fedakârca yardıma yetiştiler...

...

Bazıları da günlerce gelmek istedi;

Yetkililer de onları şöyle ikna etti;

-Kan vermek için Kızılay’a,

-Her türlü yardımı da AFAD’

Aralığıyla yapabilirsiniz,

Deprem bölgesinde yaşama

Koşulları inanılmaz zor,

Lütfen bizi anlayın diye

Saygı ve hürmetle bazılarının

Gelmesini engelleyerek,

Yardımlarını başka kanallar

Aracılığıyla ulaştırmalarını sağladı...

...

Yıkılan binalarda,

Her türlü hırsızlık,

Yağma yapmak isteyen,

Hain fırsatçılar için

O kentlerimizdeki gençler sabaha

Kadar sokaklarda,

Ve enkazların civarında,

Nöbet tuttular,

Gerçekleşme olasılığı,

Yüksek olan hırsızlık,

Ve yağma yapmak,

İsteyen hainlere engel oldu...

...

Günlerce enkazdaki yakınlarından

Bir haber bekleyen,

Çaresiz vatandaşlardan,

Bazıları ise sitem ederek;

-NEDEN BEN?

-NEDEN BİZ? Dedi...

...

Ama çoğunluğu da;

-BU ALLAHTAN GELDİ,

YAPABİLECEĞİMİZ BİR ŞEY

YOK, DİYE KADERLERİNE

RIZA GÖSTERDİ...

...

Bir yandan cenazeler

Dualarla toprağı veriliyor,

Bu büyük millet her zaman,

Her faciadan sonra tekrar

Kısa zamanda toparlanmış;

Hayata yeniden başlamıştır...

Bu depremden sonra da aynısı olacaktır...

...