Mersin Beyfendisi Halit Beypolat’ın Adana Vefası

Telefonun ucundaki ses;

-Abdulkadir Beyle mi görüşüyorum?

-Evet, benim efendim buyurun,

-Ben mersin de yaşıyorum, ismim Halit Beypolat iş insanıyım,

-Çok sevindim, buyurun efendim,

-Tanık Gazetesinde makalenizi şimdi okudum, çok beğendim, sizde benim gibi pozitif düşünen, pozitif yaşayan akıllı bir insansınız...

-Çok teşekkür ederim, var olun, estağfurullah...

-Ben 1961 yılında Adana Ticaret Lisesinden

Mezun oldum, mersin de ticaret yapıyorum,

-Tebrik ederim, çok güzel...

-Bir gün Adana ya gelip mezun olduğum, okulumu gezip ziyaret etmek istiyorum..

-Şeref verirsiniz, buyurun, gelin, yardımcı olabileceğim konu olursa baş tacısınız...

...

Aradan 20 ya da 25 gün geçti,

16.kitap fuarının beşinci gününde,

Telefonla yeniden aradı Halitbey yola çıktığını Adana’ya gelmekte olduğunu söyledi,

Ortak olarak belirlediğimiz noktaya tam saatinde özel şoförün kullandığı araçla geldi

Enerjik biçimde hemen kapıyı açıp indi, görüştük, tokalaştık, muhteşem bir kişi olduğunu hemen anladım...

Mersin’in yetiştirdiği seçkin, akıllı harika bir iş insanıydı...

Tam bir beyefendi olduğunu daha ilk görüşte anladım,

Bilgece güleç yüzlü, tatlı dilli,

Sözleri ağzından bal tadında akıyordu...

...

Öyle kibar,

Öyle saygılı,

Öyle nazik,

Öyle beyefendi bir tarzı vardı ki,

On binlerce insanın hayatına dokunan medya mensubu olarak yüz üzerinden yüz olan notumu hemen verdim;

Arkadaşlarım zaten ömrümce daima büyük yaşlı olan kişilerdi,

Yaşlıları dinlemek, sohbet etmek en büyük mutluluğumdu...

Halitbey de hemen onlardan birisi oluverdi...

...

Tertemiz, şık, güzel giyimli,

Saçları bakımlı, kibar konuşma şekli, bilgece Gülümseyen yüzüyle

Her sözünden ders aldığım

Benim hayranlık duyduğum,

İnanılmaz sevdiğim bir insandı karşımdaki,

Hayat sahnesindeki rolünü,

Sıfır hata yüzde yüz başarıyla oynayan,

Güngörmüş, sefa sürmüş,

Çok saygıdeğer arkadaşım oluverdi...

...

Özel şoförü Mustafa’nın kullandığı makam

Otomobiline beni de aldılar,

Birlikte Adana Ticaret Lisesine

-1961 mezunu olan öğrenciniz,

Halit Beypolat bey sizi unutmadı, şu anda ziyaretinize

Geldi işte karşınızda deyince,

Görevliler birden çok heyecanlandı,

Hemen koluna girip, yukarı kattaki müdür beyin makamına çıktık,

Halit Beypolat amca ile birlikte, bizi çok güzel ağırladılar...

...

Müdür bey ayakta karşıladı,

Saygı ve hürmetle Halit amcanın elini sıktı,

Onun Mersinden getirdiği cezeryeleri, görevli hemen tabaklarla müdür bey ve odada bulunanlara sundu...

...

Odada ses çıkmıyordu,

Herkes Halit Amcayı dinlemeye yoğunlaşmıştı, bende onun ağzından çıkacak her sözü dikkatli takip ettim...

Sohbet uzadıkça uzadı,

Halit amca o günlere gençliğine geri dönmüştü,

Güzel günler yad edildi,

Okulun döneminki taş

Yapılı binasından, öğretmenlerinden,

Okul müdürlerinden söz etti,

Halit Amca gençleştikçe gençleşmişti....

Adana Ticaret Lisesinin 1982 doğumlu olan şu andaki 1961 de mezun olan öğrencisi olan

Misafirin söylediklerini,

Adeta nefes almada dinleyip hafızasına kayıt etti...

...

Tam bir iş insanı, gerçekten de uzman bir profesyonel olan Halit Amca, hem kendinin, hem de müdür beyin,

sohbete ayırdığı zamanını öyle çok dikkatle ve

Öyle tutumlu kullandı ki,

Konuşması ve sohbeti bitmesine

Kendisi karar verdi;

Hepimiz sözünün üstüne söz söylenmeyecek bilge olan

Halit amca müsaade istedi, müdür bey okul bahçesine kadar bizi yolcu etti;

Ama esas final şuydu;

Halit Amcanın söylediği son sözler gözlerimi yaşarttı çok duygulandırdı şöyle dedi;

-MÜDÜR BEY, BENİM HUZURKENT

CİVARINDA TARIM MAKİNELERİ

İMAL EDEN FABRİKAM VAR...

ÇOCUKLARIM ORADA DÜNYA

ÜLKELERİNE ÜRETİM YAPIYORLAR...

BURADAN MEZUN OLAN,

İŞ AYARANLAR OLURSA

TELEFONUM SİZE BIRAKTIM,

ÇALIŞKAN, DÜRÜSTLÜĞÜNE

İNANDIĞINIZ KİŞİLER OLURSA

ÇEKİNMEDEN BENİ ARASINLAR

KAPIM ONLARA SONUNA KADAR AÇIK ONLARA İŞ VERMEYE HAZIRIM...

...

Hay kurban olduğum Halit amcam,

Eli öpülesi bilge iş insanı,

Bu ne güzel bir ifade,

Bu ne güzel bir teklif,

Bu ne güzel bir vefa duygusu,

1961yılında mezun olduğu,

Adana Ticaret Lisesini aradan yıllar geçmesine karşın asla unutamamış,

Mersin de ticaret yapıp paralar kazanmış,

Çocuklar büyütüp onlara fabrika kurmuş,

Aradan bunca yıl geçmesine rağmen,

Mezun olduğu okula ziyarete gelip, aynı okuldan mezun olacaklara,

İş arayanlara vefa duygusu nedeniyle abrikasının kapısını açıp çalışmak

İsteyenlere iş vermek için davet ediyordu,

Türkiye mizin bu türlü erdemli ve

Bilge iş insanlara ne kadar çok

İhtiyacı vardı çok sevindim, inanılmaz

Mutlu oldum...

...

Birden kendimi Türk Filmlerindeki

Fabrikatör rolünü başarıyla oynayan,

Hulusi Kentmen le karşı karşıya olduğumu

Düşündüm, çok duygulandım

Ama aradaki fark şuydu ki; Halit Amca rol yapmıyordu,

Gerçeğin ta kendisiydi, gözü gönlü bol,

Ülkemiz için üreten,

Ülkemizin insanlarına

İş imkânı sunan, üstelik bunu 1961 yılında

Mezun olduğu Adana Ticaret Lisesini

Yıllar sonra ziyaret ettiği anda yapan

Muhteşem insandı,

Bu sahneler sadece filmlerde değil,

Demek ki, gerçek hayatta da

Olabiliyormuş

...

Halit Beypolat baba sen çok yaşa,

Allah sana sağlıklı huzurlu uzun ömürler

Versin, güzel ülkeme güzel işler yapmaya,

Çalışan gençlere iş kapıları açmaya

Devam et, ne güzel bir iş insanısın,

Varlığınla tanışma mutluluğum ömür

Boyu bana yeter var ol baba...