Elveda İnsan

Her varlığın bir ismi vardır. Lakin biz onlara farklı anlam yüklediğimizden farklı isimler takarız.

Kara günde yetişene ise "Hızır" deriz.

Suya mesela; memba-ı hayat deriz.

Kız çocuğuna çiçeğim, oğlana ise aslan parçam diye hitap ederiz.

Kedimize tatlı bir isimle seslenir.

Sokak köpeğine bile bir ad buluruz.

Babamıza çınar, anamıza meleğim sultanım deyip, gönlümüzdeki yüceliklerini onlara hissettiririz.

.........

İnsan vardır melekten âlâ

İnsan vardır hayvandan aşağı.

........

Güzel varlıklara güzel duygu besleyip güzel bir isim takmak, bizi mutlu onları onure eder.

Ya kötülere hayvan ismi vermek saygısızlık değil mi?

Kime, ne zararları var?

Onların varlığı, onlara ilham edilen vazifeyi yapmak değil mi?

Onların yani kötülerin adı zalim, hain, cellat, canavar, şeytan, iblis daha bilmem neler neler olmalı.

.......

Ağaçları yakan, hayvanları yakan, yuvaları yakan, insanları yakan.

Söyle!!!

Söyle cehennem ateşini bile hak ediyor musun?

Senin cehennemde bile yerin var mı?

Cehennem seni kabul eder mi?

Söyle?

Dünyamızı cehenneme çevirenler!

Bilin ki yüreği cennet bahçesi olan herkes küllerinden doğup bu dünyayı size inat yine umutla cennet bahçesi yapacaklar.

..........

Sağım ateş, solum ateş, önüm ateş, ardım ateş.

Yetiş ya Rab yetiş.

Seni kendi lisanı ile zikreden; ağaçlar, hayvanlar çiçekler, çimenler "ÖLÜYOR SUSUYOR”.

Susturma ya Rab, bizi affet, AFFET...

Elveda insan ben gölgelendiğin ağaç

Elveda insan ben sana ak süt olan koyun

Elveda insan ben sana şarkılar söyleyen kuş

Elveda insan ben vazifesini yapan yok ettiğin her şey...

Dünyanın yetimi doğanın öksüzleri olduk.

Başımız sağ olsun...

Metanetle kalın...