Tozlu raflarda saklı anılar.
Her birinde açılmamış rutubet kokan kitaplar. Her sayfa maziden hıçkırık-kahkahalar.
Bir nefes rüzgâr olur savurur tozunu.
Her şey şeffaf olur, görene!
Ayan olur, akıl izan sahibine.
Eskiler gözler de canlanmadı. Hayatımızın tam içinde, yeniden doğdu.
Kalabalık ailede lambalar kapanır TV beraberce izlenir oldu.
Sobalar kurulur "üşüyen eller" ha bu arada saysana kaç tane? Kombiler kapanınca bütün aile bir yerde.
-Elleri nimet kokan anneler, bazlamalar nerede?
-Çıtır çıtır yanan bir soba üzerinde.
Sonra bir rayiha kaplar odayı.
-Oda spreyli mi?
-Soba üzerindeki mandalina portakal kabukları.
Ben yazarken tebessüm ettim. Ne çok özlemişiz mütevazi hayatı. Lakin konforlu hayat bir alışkanlık bağımlılık yapmış içten içe, gidince fark ettim.
Ve sonra anımsadım, hayatın kılavuzunda RABBİM buyurur ki; sizin hayır bildiklerinizde şer, şer bildiklerinizde hayır vardır... ALLAH bilir, siz bilemezsiniz. Bakara Suresi 216.ayet"
Bildiğini görecek feraset ver ya Rab.
Bilmediğimi öğrenecek bir aynel ilim lütfet.
Şımarıklıktan gelen israftan sana sığınır.
Şükürden ziyadeleşen nimete ayrı şükreder, o şükrü eda etmeyi nasip ettiğin için yine şükrederim.
Aza kanaat etmeyi öğreniyoruz. Varlığın kıymetini bilmemiz için.
Bir imtihan mıdır, yoksa eğitim mi? Göreceli...
Umut ederim ki Sabrımızın hediyesi olan şükrün nedeni "Nimeti" Rabbim eksik etmesin.
Kıymet bilmedik, silkelendik.
Kendini düzeltmeyen toplumun sistemi düzelmez.
Herkes kendinden sorumlu. Herkes kendi imtihanın sonuçlarına göre muamele görecek.
Aza kanaat ederim, lakin elimden alınana döner bakarım; bende de var mı taviz, hata?
Alanında elin telafisi de yok mazlumun feryadının, sesini duyan hiç yok.
Ben ve herkes yaşam koşulundan mustarip olunca sitemkâr olduk, haksızda değiliz hani aslında.
Yaşam koşullarını tarz haline getirdiğimiz hayatı, özlediğimiz günlere çevirince; şunu düşünmeden edemedim. Özlem bir dua mıydı, geçmişe döndük.
Alan el kadar nefsinde zalim sana, unutma!
Sebep olma, olma ki %50 haksız olup kendi kul hakkına giren, olma!
Havale ettiklerimiz var sabır ile beklemeyi kabul ederek.
Ve niyet ettik; varlığın kıymetini bilmek için Aza yetinmede sabırlı olmaya...
Mübarek üç aylar bizi, ailemizi sevdiklerimizi kısaca yaşam tarzımızı mübarek kılsın...
Murat Onatça
Hayatımın mottosu kıymet bilmektir. sizde bu konu ile geçmişi ve günümüzü ve ikisi arasındakileri ne güzel bütünleştirmişsiniz. tebrik ederim
Hatice Kübra
yazı ayrı bir güzel sonundaki dualar ayrı. bir solukta okudum. kaleminize sağlık
İnci Gül
Yine harika bir yazı olmuş. tebrik ederim
mitat tümtaş
kalemine sağlık ğine muhteşem bir makale almışsınız eline kalemine sağkılk...
Nagihan Ürkmez
Uzun zamandır yazılarınızı takip ediyorum bu sefer biraz geciktiniz ama muhteşem bir yazı ,le geri dönüş yapmışsınız kaleminize sağlık
Nisa Nur Orta
Teşekkür ederim eskilere özlemi ve günümüzü kiyaslayarak harmanladiginiz için çok güzel bir yazı kaleme almışsınız
Emre Koca
Çok güzel bir yazı ve dua. Kalemine güzel yüreğinize sağlık🤲🥰❣️💐