Yorgunsan!
Dinlenmek istiyorsan şayet, kalabalığa bak.
Sakinsin!
Canın acıyorsa kimsesizlere bak.
Sahipsiz değilsin!
Yere göğe sığamayan gönlüne,
"Allah" sığmış daha ne istersin.
"Mutlu olamıyorum bir türlü" diyorsak şayet,
Duyular kör nan-kör olmuş.
Hatta kör olmamızı bile göremeyecek kadar kör ve nan-kör olmuşuz.
...........
Dışarıda gün batımına an kalmış.
Artık penceremden sadece rüzgâr değil, perdelerde esip savruluyor.
Günün bitmesi ile enerjisi tükenen insanların feryadı, korna seslerine karışıp haykırır olmuş.
Bir koşturmaca; gün bitmeden!
İnsanın kendi bitmeden;
Evine bir sıcak ekmek götürme derdinde.
Telaş içinde insan- insanlık.
Kelebek gibi günün, anın kıymetini bilmez ise şayet, yarının pek de varlığı yaşanmış olmuyor.
Neler yaşadık gün içerisinde?
Neler gördük?
Neler duyduk?
Neler hissettik?
Sahi his diye bir duygu vardı.
Onu; hissedebiliyor muyuz?
Parkta oturduğumuz ağaçların altındaki yeşil çimlerin yerini, güz mevsiminin gelmesi ile sarı kuru yapraklar almış.
Görebildik mi?
Göç eden Kuşların sesinin yerini, rüzgâr almış duyabildik mi?
Bugün dünden farklı, değişmiş.
Hissedebildik mi?
Güz gelmiş bildik mi?
Mutluluk değişik göreceli olmuş.
Bugün bunu hissetmekle beraber bir anımı anımsadım:
"Küçük bir Kız çocuğu iken, benden büyük abim beni yalnız bırakmaz oyunlarına alırdı. Hiç unutmuyorum o günü;
Hangi gün mü?
Hani maç yapıp gol atınca koşarak içimden bundan daha mutlu olacak bir şey var mı demiştim kendime.
Bugün soruyorum tekrar kendime:
Sahi daha güzel günlerim oldu mu?"
"Bu kız olmaz ise ben ne yapardım” diyen bir annemin sahiplenmesi,
GÜVEN!
Ne büyük mutluluktu.
Ellerine hamur yapışan annem.
Bazlamandaki koku!
Şu an gözlerim kapalı, o kokuyu ve anıyı yaşayarak mutluluğu tekrardan yaşamak.
Ne mutluluk ama.
Kimi anda yaşar mutluluğu kimi ise
"Kalpte yaşatır"
An geçer.
Lâkin kalp durmadığı sürece, hep yaşar ve yaşatır mutluluğu.
Ben Polyana değil, geçmişini anımsayıp vefa bilen biriyim.
Benim mutluluk kaynaklarımdan biri annem idi.
O kaynak kurudu...
Yerini özlem aldı.
Mutluluklar anıları anımsayarak yaşanır oldu.
Bugün benim mutluluk kaynağımın kesildiği gün.
"ANNEM"
Beni anılarla bıraktığı gün.
Ölüm yıl dönümü.
Ölen annelerimizi rahmetle anıp.
Dünyada hala teni sıcak gözlerinin içi gülen annelerimizin ellerinden saygı ve hürmetle öpüyorum...
Dualarınız ve varlığınız eksik olmasın...
