Kendine eğer küsersen,
Ürkek, korkak, kindar, alıngan,
Mutsuz, kırılgan, aşağılık duygusuyla,
Çağın gerisinde kalmaya mahkûm olup,
Dünyanın en başarısız insanı olarak,
Kendinden ve hayattan nefret ederek,
Mutsuzluklar ve acılar içinde yaşarsın...
...
Kendine küsersen, kimseyi değil,
Sadece özünü cezalandırırsın,
Bu davranış dünyanın ve hayatın umurunda bile olmaz...
“TAVŞAN DAĞA KÜSMÜŞ, DAĞIN HABERİ OLMAMIŞ” atasözümüz bunun için söylenmiştir...
...
Başka bir ifadeyle;
Kendine küs yaşayıp ve barışmayı başaramasan,
Sadece kendini cezalandırır özüne zarar verirsin,
Bu da kimsenin umurunda olmaz...
...
Kendine küsersen,
İçine ve dışına kapanırsın,
8 milyar dünya insanlık ailesinin gerisinde kalırsın,
Bilgiye, gelişip, değişip, başkalaşıp dönüşüp,
Kendini yenileyemez, kendinden de geri kalırsın...
...
Bu olumsuz duygun içinde kalırsan,
Yaşama bilincini tamamen yitirirsin,
Niteliksiz insanların en altındaki karanlıklara düşüp,
Eriyip gitmekten kimse seni kurtaramaz,
Hayata acılar içinde orada veda edersin,
Tarih ve zaman isimli bilge,
Senin yaşadığını kayıt etme gereği bile duymaz,
Onlar için üstüne basılan ottan farkın kalmaz...
...
Kendine küser bunalıma girer bunu sürdürürsen,
-Canım diyeni CANIN ÇIKSIN diye anlar alınırsın,
-Nasılsın diyeni ALLAH CENAZI VERSİN diye algılarsın,
-Kendinle aran nasıl diyeni; EN AĞIR HAKARET ve KÜFÜR sayar alınırsın,
Halkın ifadesiyle “LEBLEBİDEN NEM KAPARSIN”
Olumsuz düşüncelerinle kendini zehirlersin,
Ateşin odunu yiyip bitirmesi gibi,
İçin için özünü yer ve bitirirsin...
...
Bedenin ruhun, ruhun da bedenine,
Öyle yük ve ağır gelir ki,
Birbirlerine sevgili olup mutlu yaşamak yerine,
Kendi varlıklarından nefret ederler,
Kendilerini ve taşıyamaz olunca da,
Seni de birlikte kısa yoldan mezara götürürler.
...
Bu kötülüğü dünya insanlık ailesine,
Ve kendine yapmaya hakkın yok,
Yanlışını fark edip,
Acil olarak kendinle barış,
Kızgın, korkak, silik, ödlek, hımbıl,
Uçuk kaçık, gizemli olarak,
Karanlıklarda artık saklanma;
Ayağa kalk düşüncelerini değiştirip,
Hemen kendinin dışına çık,
Varlığını alınganlığının karanlıklarına,
Mahkûm edip beden ve ruhunu köleleştirme,
Özüne ve çevrene acı verme...
...
Şimdi hiç yapmadığın kadar derin:
Ve objektif düşün, kendine neden küstün?
Neden kendini iç ve dış dünyana kapattın?
Kendini çözemiyorsan akıllı insanlardan yardım iste,
Gerekirse psikolojik yardım al,
Bu asla ayıp değil, çağımızın gerçeği,
Tıp insanları bile psikolojik destek almadan,
Yaşamlarını sağlıklı olarak sürdüremiyorlar...
...
Her saniyesi mucize ve armağan olan hayatında,
Önce kendinle, sonra da dünyayla barış,
Seni sevenleri üzmekten artık uzaklaş,
Sevenlerine sırtını dönmekten vazgeç,
Affet dünü, yarının olup olmayacağı da belli değildir,
Şu AN da varsı ve şu anda mutlu olmak zorundasın...
Sen sosyal bir varlıksın,
İletişimlerini geliştirip mutlu yaşamaya layıksın...
...
Dünyaya istersen küsebilirsin,
O kendini her koşulda 4,5 milyar yıldan beri
Daima düzeltmiştir, düzeltecektir;
Ama sakın kendine küsme, kendine zarar verme,
Şu üç günlük ömrünün nihai amacı olan mutluluğu bulup yaşama çalışmaktan başka çaremiz yok...
(Burada hedefimde kimse yok; ancak çevrenizde kendiyle küs, morali bozuk, içine ve dışına kapalı insanların sayısı oldukça arttı... Bu konuya vurgu yapmak istedim...)
...
