Aylardır devam eden yasaklar, beraberinde defalarca tekrarlanan önlemler ve tüm bunların gerisinde hayata tutunmaya çalışan halk.
Sizce nasıl anlatabiliriz içinde bulunduğumuz durumu?
Ekstrem bir şey değil mi, bütün dünyayı çepeçevre saran bir virüsten başkası değil.
Neler değişti bir bilseniz hayatımızda, alışkanlıklar, ikili ilişkiler, alışveriş listeleri, evler ve daha birçok şey.
İnsan olarak bu kadar zayıf mıyız gerçekten. Korkularımız, neden bütün hayatımızı değiştiriyor.
Hemen hemen her birimiz sürekli korkuyoruz, peki neden?
Genel bir araştırma yaptım bu konuda,
Kimileri yalnız ölmekten korkuyor, kimileri hayallerini gerçekleştirememekten, kimileri daha çok gencim diyor, kimileri ailesinden ayrılmaktan korkuyor.
Ne hoş bir durum değil mi, elinizi kalbinize koyun ve sadece birkaç saniye düşünün, sizin korkunuz neden?
Aslında her gün aynı hayatı yaşıyoruz, yani basit sıradan şeyler, bizlerin hayatını anlamlı kılan nedir sizce? Hepimiz saygın birer kişilik olmak isteriz ve bunun için çok çalışırız, bu bizi çok mu mutlu ediyor.
Ülke olarak büyük bir sınavdan geçiyoruz, millet olarak beraberlik ve dayanışmaya ihtiyacımız var.
Bir virüsün eşiğinde devam ediyor yaşamlarımız, çoğumuz evlerimizden çıkamıyoruz ve çoğumuzda asıl evlerimizden çıkmazsak hayata devam edemeyecek bir halin içindeyiz.
Geçmiş olduğumuz Ramazan Bayramı ne kadar buruktu, kapılar çalmadı hiç ve gözler hep yoldaydı.
Evet bekleyenimiz var bizim, ailelerimiz var, eşimiz çocuğumuz var. Ve ne var biliyor musunuz, birileri eşleri ve çocukları için evde kalıyor ve birileri de yine eşleri ve çocukları için çalışmaya devam ediyor. Hayatın gerçeği tokat gibi değil mi.
Evet farklı bir sınıf kategorisinde olabilirsiniz, hatta piramidin en üstlerinde de olabilirsiniz, ülke olarak dayanışmaya ihtiyacımız var bizim. Birbirimizi saymaya ve korumaya ihtiyacımız var.
Geleneksel değerlerimizi yaşatmaya ihtiyacımız var. Toplum olarak kendi yaralarımızı elbette kendimiz sarabiliriz. Korkularımız ne kadar büyük olursa olsun birlikte tüm korkularımızı yok edebiliriz. Bizim umutla bakan gözlere ihtiyacımız var. Bizim sevgi taşıyan kalplere ihtiyacımız var.
Ne dersiniz çevremizden başlayalım, hoş sohbete, tebessüme, Millet olarak bu günlerde gülmeye ihtiyacımız var. Her şeyden önemlisi bizim bize ihtiyacımız var.
Sevgiyle kalın sağlıklı kalın
