Ardımda Bıraktığım Ben

Ellerim geleceğe açık, yüzüm arkama bakarken buldum kendimi.

Bedenim nerde?

Anı yaşayan sadece bedenîmmiş onu anladım. Aklım geleceğe yönelmiş, kalbim geçmişte kalmış. Üçe bölünmüş bir ben.

Ardında bırakıp giden sol yanımız vardı.

Kiminiz anne der kimi baba kimileri yar Kiminiz de da yavrum der.

Gitmeyeceksen geri dön, geri...

Gelmeyeceksen gittiğin yerden,

"Duraktayım" bekle bekle...

~~~~~~~

Ardımızda bıraktığımız güzel güzel yanlarımız kaldı.

Masumiyet

Acısız -tatlı yüzümüzde tebessüm

Çimlerin üzerinde bıraktığım ayak izlerim kaldı.

Arka bahçede bıraktığımız güzel anılarımız kaldı.

~~~~~

Ardımızda ne çok şey bırakırız, Farkında mıyız?

Dilenci kılığında belki bir Hızır'ı!

Her gün durakta bekleyen bir sokak köpeğini (şefkati)

Okşanmak için bize yaklaşan bir kediyi (merhameti)

Balkonda kuru toprağın içindeki filiz i(ilgiyi)

Kaçırdığımız yanlarımız, izlerimiz var.

Çok, ne çok...

------

Ardımda bıraktığım ben,

Seni çok özledim

Bugünü;

Ardımda bıraktığım gün olarak gösterecek zamana yetişirsem diye;

Özlediğim bugün ile hasret gideriyorum şimdilerde.

Gelecekte bugünün hasretini çekmemek için...

Hasret çektiklerim öğretti, diye ...

~~~~~

İşte öyle bir şey, her gün her an dünü yaşarız. Her yaşadığımız ya tükettiğimiz ya da ardımızda bıraktığımız izlerle dolu geçmiş olarak kalacak.

Bu satırlarda ya sizler tarafından okunup tüketilecek ya da bir iz bırakacak, anı olacak.

Gelecekte bir iz bir anı olma ve güzel olarak anılma duası ile...