Belki hep sitemle geçti hayatımız, hep isyan dolu yıllardı geçen yıllar belki de.
Bilemeyiz bizi neyin nerede nasıl beklediğini, kaderimiz alnımızda yazılıdır ama bu kaderi değiştirmek yine bizlerin elinde olan bir şeydir.
Ne demişti atalarımız çıkmadık candan umut kesilmez,
Belki hayatları boyunca yüzleri gülmeyenlere bir gün ansızın açılıverecektir şefaat çeşmesi.
Acılar bizleri olgunlaştırır derler ne büyük yalandır bu, acılar bizlerin kalplerini köreltir, duygularını yontar, büyük bedenlerimizin içinde küçük çocukların varlığını hapseder.
İnsan doğası gereği olgun bir yapıya doğru evrilmektedir.
Acılar bizleri olgunlaştırır deyimi yanlıştır. Acılar hayatımızda hep olmuştur ve olacaktır da.
Bir çay bardağını düşünün, içine çay kaşığını koyduğumuzda kaşığın bir ucu sıcak diğer ucu ise soğuktur. Hayat da aynen böyledir bir tarafı hüzün gözyaşı dolu iken diğer tarafı umut, sevinç ve tebessüm doludur.
En çok neye kızarım bilir misiniz, ego düşkünü cahil beyin muhataplarına kızarım.
Hiçbir faydası olmaz bunların, üzerlerine giderseniz size şiddet ile karşılık verirler, çünkü tek silahıdır onların bu, bilgileri yoktur çünkü.
Neden anlattım bunu biliyor musunuz, hayatımızı acı hale getiren bunlardır işte
Birde polyanalar var değil mi, ne olursa olsun hep gülebilenler, ama iyi ki de varlar. Biraz olsun neşe de lazım bizlere.
Dedim ya açılıverecektir ansızın rahmet çeşmesi,
Sabredende, şükreden de cennetliktir.
Esen kalın sevgiyle kalın
